Το πολίτευμα χρεοκόπησε το λαό ή ο λαός το πολίτευμα;
του Πέτρου Χασάπη
Όσο και να διαμαρτύρεται ο λαός στους δρόμους, το Σύνταγμα δίνει το δικαίωμα στον πρωθυπουργό να κάνει στο λαό και στη χώρα ό,τι θέλει.
Ο εκάστοτε πρωθυπουργός μπορεί να δώσει το όνομα της Μακεδονίας και οποιοδήποτε άλλο όνομα, μπορεί να προχωρήσει σε αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης και κάθε συνθήκης ή να υπογράψει νέα (το ξέρετε ότι η ενδεχόμενη συμφωνία με τα Σκόπια μπορεί να περάσει και κάτω από 151 βουλευτές;), μπορεί να παραχωρήσει νησιά στους Τούρκους κ.λ.π., μπορεί να υπογράψει συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, μπορεί να επιβάλει όσους φόρους θέλει και να περικόψει μισθούς και συντάξεις όσο θέλει, μπορεί να εξοντώσει τις περιουσίες του κόσμου μέσα από ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, μπορεί να κάνει οτιδήποτε. Δεν υπάρχει καμία συνταγματική πρόβλεψη ή δικαίωμα στο λαό για να τον σταματήσει. Αυτό ακριβώς το Σύνταγμα έχουμε και γι’ αυτό φυσικά χρεοκοπήσαμε και επί 10 χρόνια χρεοκοπίας είμαστε αντικείμενα εκμετάλλευσης.
Μπορεί να παραδώσει την περιουσία του κράτους για 99 χρόνια ή και για 500 αν το θελήσει, μπορεί να υπογράφει οποιαδήποτε πρωτογενή πλεονάσματα για όσες γενιές θέλει, κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει. Μπορεί να απαγορεύσει στη Βουλή να νομοθετεί αν δεν το εγκρίνουν οι δανειστές. Το Σύνταγμα τα επιτρέπει όλα.
Το βλέπετε όλοι μπροστά σας. Ποιος μπορεί να σταματήσει τον πρωθυπουργό; Μήπως τα συλλαλητήρια, μήπως οι απεργίες; μήπως οι διαδηλώσεις;, μήπως οι δικαστές, μήπως οι στρατευμένοι στον πρωθυπουργό βουλευτές; ΠΟΙΟΣ; Βλέπετε εσείς κάτι που μπορεί να τον σταματήσει; Το Σύνταγμα ορίζει μόνο τον τρόπο που εκλέγεται ο πρωθυπουργός και το πότε θα ξαναγίνουν εκλογές. Από εκεί και μετά του δίνει απόλυτες εξουσίες, μέσω των νόμων, των ΠΝΠ, των ΠΔ, των υπουργικών αποφάσεων κ.λ.π. να κάνει ό,τι γουστάρει ή τέλος πάντων ό,τι του επιβάλλουν αυτοί που τον στηρίζουν. Τα δε δημοψηφίσματα είναι δική του αποκλειστικά αρμοδιότητα, καθόσον στην Ελλάδα δεν υπάρχει δημοψήφισμα με λαϊκή πρωτοβουλία. Ούτε υπάρχει Συνταγματικό Δικαστήριο για να ελέγχει καθολικά τη συνταγματικότητα των νόμων. Το ότι μπορεί ο όποιος πρωθυπουργός να έχει εκλεγεί με άλλη ατζέντα και με άλλες υποσχέσεις σε σχέση με αυτά που κάνει, ουδόλως ενδιαφέρει το Σύνταγμα, ούτε προβλέπει κάτι γι’ αυτό.
Φίλοι μου λυπάμαι, αλλά όσο δεν καταλαβαίνουμε ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι το Σύνταγμά της που δίνει όλες τις εξουσίες σε έναν κοινοβουλευτικό “δικτάτορα” πρωθυπουργό (τον οποίο ενδέχεται να τον ελέγχουν αντιλαϊκά συμφέροντα) και πετάει το λαό έξω, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να αρχίσουμε να αλλάζουμε πράγματα.
Όλοι πια ζούμε την απόλυτη χρεοκοπία της Ελλάδας. Χρεοκοπία όχι μόνο στον οικονομικό τομέα. Η οικονομική χρεοκοπία είναι ένα από τα αποτελέσματα. Η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει σε όλους τους τομείς. Το πολίτευμα της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας ως η κορωνίδα των πάντων στη χώρα, χρεοκόπησε και το ερώτημα που τίθεται είναι: Χρεοκόπησε το πολίτευμα το λαό ή ο λαός το πολίτευμα;
Ακόμα και οι κρατικοδίαιτοι συστημικοί συνταγματολόγοι, άρχισαν τελευταία να μουρμουρίζουν ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές στο Σύνταγμα. Το βλέπουν ακόμα κι αυτοί το πραγματικό πρόβλημα της χώρας. Στην πραγματικότητα, δεν χρειαζόμαστε αλλαγές στο Σύνταγμα, όπως ενδεχομένως τις επιβάλουν οι δανειστές. Το χρεοκοπημένο αυτό Σύνταγμα δεν επιδιορθώνεται. Χρειαζόμαστε ένα νέο πραγματικά δημοκρατικό Σύνταγμα συνταγμένο και ψηφισμένο άμεσα από τον ίδιο το λαό.